Leczenie kanałowe pod mikroskopem ma na celu zachowanie zęba, którego miazga uległa zakażeniu w wyniku próchnicy, złamania, chorób przyzębia (paradontozy), lub ze wskazań protetycznych. Alternatywą jest usunięcie zęba powodujące estetyczne i funkcjonalne niedogodności. Mikroskop Zeiss Extaro 300 powiększa obraz i zwiększa precyzję operatora od 8 do 21 razy. Umożliwia to odnajdywanie niewidocznych gołym okiem kanałów, udrażnianie kanałów niedrożnych, diagnostykę pęknięć i złamań korzenia, naprawę uszkodzeń zęba, wyjmowanie złamanych narzędzi lub wkładów koronowo – korzeniowych, dokładniejsze usuwanie zmian próchnicowych oraz złogów kamienia nazębnego, precyzyjne opracowywanie zębów pod korony protetyczne. Leczenie kanałowe pod mikroskopem jest bardziej precyzyjne, przez co więcej zdrowych tkanek zęba zostaje zaoszczędzonych.

Najłatwiej stwierdzić, że doszło do zapalenia miazgi wówczas gdy ząb boli. Ból może być samoistny, pulsujący, bywa, że budzi w środku nocy. Może też występować silna nadwrażliwość na zimne lub gorące bodźce albo ból podczas nagryzania. Czasem puchnie dziąsło wokół zęba lub tworzy się przetoka ropna na dziąśle. Bardzo często nie ma żadnych objawów bólowych i dopiero podczas doczyszczania ubytku próchnicowego okazuje się, że miazga została już zaatakowana przez bakterie. Czasem tylko na zdjęciu rentgenowskim widoczny jest stan zapalny przy korzeniu zęba, który nigdy wcześniej nie bolał. W każdym przypadku lekarz stomatolog musi bardzo dokładnie zbadać ząb aby postawić odpowiednią diagnozę.

Wewnątrz każdego zęba znajdują komora miazgi i kanały korzeniowe wypełnione żywą tkanką tzw. miazgą, przez pacjentów nazywaną nerwem. Miazga zębowa zbudowana jest głównie z włókien kolagenowych, naczyń krwionośnych i limfatycznych, oraz włókien nerwowych. Bakterie, które dostaną się do miazgi powodują jej zapalenie a następnie obumarcie. Następnie kanały korzeniowe ulegają zakażeniu co nieuchronnie prowadzi do powstania ropnia. Przeważnie proces ten toczy się bezobjawowo. Sporadycznie może występować ból, czasami bardzo silny.

Leczenie kanałowe pod mikroskopem polega na usunięciu z systemu kanałowego bakterii i zainfekowanej miazgi, dezynfekcji i szczelnym wypełnieniu kanałów. Najpierw lekarz dostaje się do komory miazgi poprzez otwór wywiercony na powierzchni żującej zęba. Następnie odnajduje wszystkie kanały, mierzy ich długość, oczyszcza i poszerza używając małych narzędzi zwanych pilnikami endodontycznymi. Po dokładnym wypłukaniu podchlorynem sodu kanały są szczelnie wypełniane gutaperką aby zapobiec ponownemu wniknięciu bakterii. W większości przypadków stan zapalny zaczyna się cofać. Po kilku miesiącach (3 do 12) na zdjęciu rtg nie będą już widoczne zmiany okołowierzchołkowe. Przed rozpoczęciem leczenia pacjent będzie poproszony o podpisanie zgody na leczenie leczenie kanałowe.

Nie. Wszystkie procedury są wykonywane w znieczuleniu miejscowym tak aby pacjent czuł się jak najbardziej komfortowo. Dla każdego zęba indywidualnie dobieramy sposób podania znieczulenia (nasiękowo, przewodowo, dowięzadłowo, śródkostnie) oraz rodzaj środka znieczulającego (lignokaina, artykaina, mepiwakaina z dodatkiem noradrenaliny lub bez). Po leczeniu może wystąpić niewielki, przejściowy ból okolicznych tkanek oraz tkliwość leczonego zęba na nagryzanie. W 5% przypadków może dojść do zaostrzenia się przewlekłego stanu zapalnego tkanek okołowierzchołkowych, wystąpienia silnego bólu i obrzęku. Wówczas pacjent będzie leczony antybiotykiem i lekami przeciwzapalnymi (przeciwbólowymi). Wystąpienie zaostrzenia wynika ze zjadliwości bakterii bytujących w kanałach oraz z kondycji systemu odpornościowego pacjenta i nie oznacza, że leczony ząb ma mniejsze szanse na wyleczenie.

Jedynym sposobem oceny stanu zęba i tkanek okołowierzchołkowych jest wykonanie zdjęcia rtg. Dawki promieniowania rentgenowskiego potrzebne dla zdjęcia wewnątrzustnego są bardzo małe i bezpieczne. W trakcie leczenia potrzebne będzie zrobienie około 3 zdjęć rtg.

To będzie zależało od złożoności systemu kanałów korzeniowych, obecności stanu zapalnego i tego, czy ząb był już kiedyś leczony kanałowo. Przeważnie leczenie kanałowe pod mikroskopem można przeprowadzić na jednej wizycie trwającej od jednej do dwóch godzin. W przypadku zainfekowanego kanału lub powtórnego leczenia kanałowego (reendo) zakłada się do zęba lekarstwo antybakteryjne na kilka dni lub tygodni, które jest szczelnie zamknięte wypełnieniem tymczasowym.

Leczenie kanałowe pod mikroskopem ma wysoki poziom skuteczności. Jednakże, należy pamiętać, że nie da się zagwarantować stuprocentowego powodzenia w jakimkolwiek postępowaniu medycznym. Nawet najlepiej przeprowadzone leczenie może nie doprowadzić do wyleczenia z przyczyn nie zależnych od lekarza. Dla zębów, w których nie doszło do zakażenia bakteryjnego wskaźnik powodzenia w leczeniu endodontycznym wynosi 95%. Jeżeli ząb jest zainfekowany szanse powodzenia maleją wraz ze wzrostem zmian okołowierzchołkowych i wynoszą 70-85%. Jeżeli leczenie kanałowe pod mikroskopem nie powiedzie się, co może się objawiać dolegliwościami bólowymi, obrzękiem, przetoką lub brakiem poprawy na zdjęciu rtg, trzeba będzie podjąć dalsze kroki w celu zwalczenia infekcji. Może to być ponowne leczenie kanałowe (reendo), zabieg chirurgiczny ( np. resekcja wierzchołka korzenia), lub usunięcie zęba (ekstrakcja).

Zęby leczone kanałowo są podatne na złamanie z dwóch powodów. Po pierwsze ząb jest osłabiony próchnicą lub w wyniku urazu, które były powodem leczenia. Po drugie w miazdze zęba znajdują się receptory czuciowe, które chronią ząb przed używaniem zbyt dużego nacisku. Pozbawiony miazgi ząb pozwala nam na obciążanie go z siłą mogącą powodować złamanie. Jeżeli dojdzie do głębokiego pęknięcia korzenia, może się to skończyć ekstrakcją! Zalecane jest zrobienie korony protetycznej na każdy leczony kanałowo i mocno zniszczony ząb. Korona wzmacnia i doskonale uszczelnia ząb co zapobiega ponownej infekcji systemu kanałowego. Zęby mało zniszczone można zaopatrzyć odbudową kompozytową.

Specjalistyczne leczenie kanałowe pod mikroskopem jest bardzo czasochłonne, wymagające drogiego sprzętu (np. mikroskop zabiegowy) i wysoko wyspecjalizowanego operatora. Przed rozpoczęciem leczenia, na wizycie konsultacyjnej, lekarz zbierze od pacjenta wywiad, zbada ząb pod mikroskopem i zrobi serię diagnostycznych zdjęć rentgenowskich. Następnie przedstawione zostaną pacjentowi: rokowanie, możliwości leczenia i kosztorys. Pacjent na podstawie otrzymanych od lekarza informacji samodzielnie podejmuje decyzję, jaki wariant leczenia wybrać (np. wyrwać ząb, czy leczyć kanałowo). W ustalony kosztorys wliczone są następujące usługi:

• Wstępna konsultacja endodontyczna
• Wszystkie konieczne zdjęcia rentgenowskie
• Leczenie kanałowe zęba pod mikroskopem (znieczulenie, obudowa pod koferdam, izolacja koferdamem, ekstyrpacja miazgi, poszerzenie, dezynfekcja, pomiar długości i wypełnienie gutaperką kanałów)
• Usunięcie ewentualnych przeszkód w leczeniu kanałowym takich jak korona protetyczna, wkład, złamane narzędzie, stary materiał w kanale, obliteracja
• Zamknięcie zdiagnozowanej perforacji
• Zaopatrzenie korony zęba opatrunkiem czasowym lub tymczasową koroną protetyczną
• Wizyty interwencyjne związane z utratą wypełnienia czasowego w trakcie i tuż po zakończeniu leczenia
• Raport dla lekarza, który skierował na leczenie
• Wizyta kontrolna i zdjęcie rtg 3-12 miesięcy po zakończeniu leczenia
• W koszt leczenia kanałowego nie jest wliczona ostateczna odbudowa zęba czyli wypełnienie (plomba) lub wkład i korona
• W koszt leczenia kanałowego nie jest wliczona wizyta interwencyjna związana z zaostrzeniem objawów (ból/obrzęk)
• W koszt ustalonego leczenia nie jest wliczona opłata za nieodwołanie umówionej wizyty